Wydanie 21(2), 2022

Oryginalne prace twórcze

Wybrane składniki mineralne mięśni szkieletowych danieli (Dama dama) i jeleni (Cervus elaphus) z ekologicznego systemu chowu

Anna Kasprzyk, Janusz Kilar

  Czytaj artykuł

Abstrakt. Celem badań było określenie oraz ocena uwarunkowań zawartości Ca, Mg, Zn, Fe, Cd i Pb w mięśniach longissimus lumborum (LL) i semimembranosus (SM) danieli i jeleni z ekologicznego systemu chowu. Stężenia 6 pierwiastków (Ca, Mg, Zn, Fe, Cd, Pb) w ekologicznym mięsie danieli i jeleni z Polski analizowano za pomocą spektrometru masowego z plazmą sprzężoną indukcyjnie. Zwierzęta zostały odstrzelone w sezonie jesiennym, w tym 12 danieli (Dama dama) i 12 jeleni (Cervus elaphus) w wieku około 2 i 3 lat i w wieku około 3 i 4 lat. W obydwu grupach zwierząt było po 6 samców i 6 samic. Stwierdzono istotny wpływ gatunku na zawartość wybranych składników mineralnych w mięsie. Mięsień LL daniela, w porównaniu z SM, zawierał wyższą zawartość Ca i Mg oraz Zn. Z kolei mięsień LL jelenia szlachetnego charakteryzował się niskim poziomem Ca i Mg oraz wyższą zawartością Zn i Fe niż mięsień SM. Wykazano wpływ płci na zawartość Fe w mięsie daniela oraz wieku na zawartość Mg w mięsie jelenia. Stwierdzono, że mięso LL daniela jest bogatym źródłem Ca, Mg i Zn, a jelenia Zn i Fe. Wiek istotnie różnicował zawartość Mg w mięsie jeleni.

Analiza efektywności wykorzystania nasienia seksowanego u krów mlecznych w wybranym stadzie

Ewa Januś, Piotr Sablik, Agata Święciło

  Czytaj artykuł

Abstrakt. Wykorzystanie metod biotechnologicznych w rozrodzie krów mlecznych pozwala na zwiększenie ich potencjału reprodukcyjnego oraz poprawia wskaźniki ekonomiczne produkcji mlecznej. Do powszechnie stosowanych obecnie biotechnik w rozrodzie należą sztuczna inseminacja oraz embriotransfer, a w ostatnim okresie dołączyła do nich inseminacja nasieniem seksowanym, która pozwala na kontrolę płci potomstwa. W pracy przedstawiono analizę skuteczności wykorzystania nasienia seksowanego w wybranym stadzie krów mlecznych. Uzyskane wyniki potwierdziły efektywność stosowania seksowanego nasienia na zwiększenie urodzeń jałóweczek. Największą efektywność stosowania nasienia seksowanego uzyskano w grupie jałówek. W tej grupie zużywano najmniej porcji nasienia na zapłodnienie (1,54), a ciążę po pierwszym zabiegu unasieniania stwierdzono w 52,2% przypadków. W grupie pierwiastek i krów starszych po pierwszej inseminacji nasieniem seksowanym cielnych było odpowiednio tylko 40,9 i 25,0% samic. Wartości wybranych wskaźników płodności (okres spoczynku poporodowego, okres usługi, indeks unasienień oraz wskaźnik zapłodnienia po pierwszym unasienianiu) nie odbiegały znacząco od zalecanych norm w grupie samic inseminowanych nasieniem nieseksowanym i seksowanym. W grupie zwierząt inseminowanych nasieniem seksowanym uzyskano istotnie lepsze wartości wybranych wskaźników płodności w porównaniu do grupy inseminowanych nasieniem konwencjonalnym.

Wpływ typu usposobienia na występowanie zachowań stereotypowych u szynszyli

Natasza Święcicka, Mariusz Bogucki, Anna Kołodziejska-Sawerska

  Czytaj artykuł

Abstrakt. Celem badań było określenie stopnia stereotypowych zachowań kompulsywnych u szynszyli (gryzienie klatki, lizanie łap, żucie włosów, bezcelowe bieganie po klatce) w zależności od typu usposobienia (temperamentu) wykazywanego u tych zwierząt. Przeanalizowano 30 szynszyli, podzielonych na trzy grupy na podstawie testu behawioralnego. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono, że szynszyle, które nie wykazywały objawów lęku czy nadpobudliwości, poświęcały najmniej czasu stereotypowym zachowaniom kompulsywnym. Bardziej bojaźliwe osobniki najczęściej wykazywały zachowania kompulsywne oralne, jak lizanie łap czy żucie futra, podczas gdy nadpobudliwe najczęściej biegały bez celu po klatkach. Stwierdzono, że usposobienie zwierzęcia istotnie wpływało na ilość czasu przeznaczanego na powtarzane stereotypowe zachowania (P ≤ 0.01), a pora dnia istotnie wpływała na częstość gryzienia krat klatki przez szynszyle (P ≤ 0.05). Zaobserwowano, że w grupie III szynszyle wykazywały analizowane zachowania głównie w nocy, w pozostałych dwóch grupach intensywność badanych cech była bardziej zróżnicowana zarówno w dzień, jak i w nocy. Dodatkowo stwierdzono dodatnią korelację pomiędzy większością analizowanych zachowań.

Studia przypadków

Cyfrowa analiza chodu psa jako narzędzie wczesnej diagnostyki zaburzeń aparatu ruchu

Alina Olejniczak, Monika Bogusławska–Tryk, Konrad Walasik, Joanna Bogucka

  Czytaj artykuł

Abstrakt. Zastosowanie cyfrowej analizy kinematycznej w weterynarii daje ogromne możliwości diagnozowania kulawizn u psów. Celem badań było określenie lateralizacji chodu psa oraz stworzenie modelu chodu dla danego osobnika w stępie i kłusie. Materiałem użytym do badań była suka rasy bokser. Badanie przeprowadzono na bieżni dogPACER przy prędkościach posuwu umożliwiających psu poruszanie się w stępie i kłusie. Analiza przeprowadzona w programie Noraxon MyoVideo obejmowała określenie długości kroku i kątowania w największych stawach kończyn w trzech fazach ruchu. Analiza porównawcza wartości kątów w stawach w obu typach chodu wskazuje na istotnie statystycznie większe wartości zagięcia (P≤ 0,05) w stawach kończyny miednicznej i piersiowej oraz odzwierciedlenie tych zmian w odległości między wykonywanymi krokami. Odchylenia są najczęściej widoczne dla lewego stawu biodrowego, kolanowego i skokowego i nasilają się wraz ze wzrostem tempa chodu w początkowej fazie przeniesienia kończyny. Oprócz różnic w katowaniu kończyn miednicznych, istotne różnice stwierdzono również dla kątowania w stawach barkowych i łokciowych. Uzyskane wyniki wskazują na zalety analizy kinematycznej jako narzędzia wczesnego diagnozowania zmian w aparacie ruchu, co pozwala na wdrożenie odpowiedniej terapii mającej na celu przywrócenie prawidłowych funkcji ruchowych organizmu.

Uszkodzenia tkanek przepiórki japońskiej (Coturnix japonica) spowodowanych przez broń pneumatyczną w badaniach obrazowych i balistycznych

Lucyna Dmowska, Bartłomiej J. Bartyzel, Sławomir Paśko, Grzegorz Bogiel, Michał Borusiński

  Czytaj artykuł

Abstrakt. Legalna w wielu krajach broń pneumatyczna często trafia w niepowołane ręce i wykorzystana do krzywienia zwierząt. Ustalenie broni na podstawie obrażeń zwierząt jest trudne, wymaga wiedzy o tym jak śrut penetruje tkanki. Przeprowadzono analizę strzałów do ptasich tuszek. Podjęto próbę określenia uszkodzeń tkanek. Wykorzystano urządzenie pneumatyczne niskiej energii. Wykazano, że przy prędkości około 83 m · s–1 śrucina powoduje przestrzelenie zwłok ptaka o średniej masie 205,5 g. Strzał z tą samą prędkością w okolicę głowy i szyi może powodować natychmiastowy zgon. Przy średniej prędkość 110 m · s–1 energia pocisku była na tyle duża, że w większości przypadków powodowała strącenie materiału. Pokazuje to, jak groźna jest taka broń, gdy użyta jest przeciwko małemu zwierzęciu. Kontynuacja badań może przyczynić się do powstania modelu uszkodzeń u ptaków na podstawie różnych prędkości śrucin i być argumentem za zaostrzeniem prawa o posiadaniu urządzeń miotających niskiej energii w Polsce.
This Volume

Acta Sci. Pol. Zootechnica 21(2) 2022